Σχόλιο – Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών 6439/2013

Δικαστής: Δ. Οικονόμου, Πρόεδρος Πρωτοδικών

Εισηγήτρια: Κ. Αλεξοπούλου, Πρωτοδίκης

Δικηγόροι: Μ. Νικολόπουλος, Α. Γκίκα

Απόσπαση ή απόσχιση βιομηχανικού κλάδου.

Ειδική διαδοχή: Η εταιρεία (απορροφούσα) που απορρόφησε κλάδο της ενάγουσας σύμφωνα με τις διατάξεις του νδ 1297/1972 δεν μπορεί να υπεισέλθει στη δικονομική θέση της ενάγουσας διότι τυγχάνει ειδική διάδοχος, δικαιουμένη να παρέμβει στην εκκρεμή δίκη, υπό την ιδιότητα αυτή (Άρθρο 7 του ν.δ. 1297/72, άρθρο 4 § 3 του ν. 2166/1993).

Έλλειψη νομιμοποίησης της απορροφούσας ειδικής διαδόχου εταιρίας: Την δικονομική θέση της απορροφούσας ειδικής διαδόχου δεν δύναται να μεταβάλλουν με συμφωνία τα συμβαλλόμενα μέρη διότι οι διατάξεις του άρθρου 225 ΚΠολΔ είναι αναγκαστικού δικαίου (Άρθρα 68, 73, 82, 85, 159 § 1 και 160 § 1 ΚΠολΔ).

Η προβλεπόμενη στο άρθρο 7 του ν.δ. 1297/72 (όπως ισχύει σήμερα) «απόσπαση» ή «απόσχιση» βιομηχανικού κλάδου πολυκλαδικής επιχειρήσεως και η εισφορά του σε λειτουργούσα ή το πρώτο συνιστώμενη ανώνυμη βιομηχανική εταιρεία διαφέρει ουσιωδώς από τη διάσπαση με απορρόφηση ή σύσταση νέας ανώνυμης εταιρείας σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 81 επ. του ν. 2190/ 1920, δεδομένου ότι η τελευταία έχει ως αποτέλεσμα ότι η διασπώμενη ανώνυμη εταιρεία λύεται, χωρίς εκκαθάριση, η δε περιουσία της, ως σύνολο ενεργητικού και παθητικού, μεταβιβάζεται, με καθολική διαδοχή, σε άλλη ανώνυμη εταιρεία. 

Αντιθέτως στην απόσπαση η ανώνυμη εταιρεία από την οποία γίνεται η απόσπαση ή απόσχιση του βιομηχανικού ή επιχειρηματικού κλάδου ή τμήματος, με ταυτόχρονη μεταβίβαση στοιχείων του ενεργητικού και όχι της περιουσίας ως συνόλου (ενεργητικό και παθητικό) δεν συνεπάγεται την λύση της εισφέρουσας εταιρείας, η οποία εξακολουθεί να υφίσταται και να βρίσκεται σε παραγωγική δραστηριότητα, η δε μεταβίβαση του κλάδου αυτού χωρεί σύμφωνα με τους κοινούς κανόνες της ειδικής διαδοχής και δεν συνεπάγεται καθολική ή οιονεί καθολική διαδοχή της εισφέρουσας εταιρείας, όσον αφορά στα δικαιώματα και στις υποχρεώσεις που σχετίζονται με τον εισφερόμενο κλάδο ή τμήμα. 

Μάλιστα, το διαφιλονικούμενο στο παρελθόν ζήτημα για το αν στην απόσχιση βρίσκουν αναλογική εφαρμογή οι διατάξεις των άρθρων 81-89 του ν.2 190/1920 που αναφέρονται στη διάσπαση, έλυσε ο ν. 2166/ 1993 στο άρθρο 4 § 3 του οποίου ορίζεται ρητά πλέον ότι στην απόσχιση, όπως αυτή ορίστηκε ανωτέρω δεν βρίσκουν εφαρμογή τα άρθρα 81-89 του ν. 2190/1920 (βλ. ΑΠ 736/2002, ΕΕΝ 2003. 495, ΑΠ 1154/1998, ΕλλΔνη 1998. 1572, – Β.Γ. Αντωνόπουλου, Δίκαιο Α.Ε. & Ε.Π.Ε., 2008, Εκδόσεις Σάκκουλα Αθήνα-Θεσσαλονίκη, σ. 128- 129, Ε. Περάκη, Το Δίκαιο της Α.Ε, κατ’ άρθρο ερμηνεία του κ.ν. 2190/ 1920, άρθρα 36-143, Π Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 2229 & 2336- 2338).

Εξάλλου, στο άρθρο 225 §§1 έως 3 ΚΠολΔ ορίζεται: «1) Η επέλευση της εκκρεμοδικίας δεν στερεί τους διαδίκους από την εξουσία να μεταβιβάσουν το επίδικο πράγμα ή δικαίωμα ή να συστήσουν εμπράγματο δικαίωμα. 2) Η μεταβίβαση του επίδικου πράγματος ή δικαιώματος ή η σύσταση εμπράγματου δικαιώματος δεν επιφέρει καμία μεταβολή στη δίκη. Ο ειδικός διάδοχος έχει δικαίωμα να ασκήσει παρέμβαση. 3) Αν ο ενάγων μεταβίβασε το επίδικο πράγμα ή δικαίωμα ή σύστησε εμπράγματο δικαίωμα, δεν μπορεί να προταθεί εναντίον του έλλειψη νομιμοποίησης, εκτός αν η απόφαση που θα εκδοθεί δεν δεσμεύει τον ειδικό διάδοχο». 

Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών προκύπτει ότι εκείνος ο οποίος στη διάρκεια της δίκης έγινε ειδικός διάδοχος κάποιου από τους διαδίκους, είτε με βάση σύμβαση, είτε από το νόμο, είτε με πολιτειακή βούληση, δεν αποκτά μεν την ιδιότητα του διαδίκου, νομιμοποιείται μόνο να ασκήσει παρέμβαση, όχι όμως να ενεργήσει για δικό του λογαριασμό και στο όνομα του οποιαδήποτε διαδικαστική πράξη που έχει σχέση με τη διεξαγωγή και την πρόοδο της δίκης. 

Αν δε ενεργήσει τέτοιες πράξεις, στις οποίες περιλαμβάνεται η κατάθεση προτάσεων, αυτές είναι άκυρες και η ακυρότητα λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο και αυτεπαγγέλτως κατά τις διατάξεις των άρθρων 68, 73, 159 §1 και 160 § 1 ΚΠολΔ. Μόνο δε εφόσον ασκηθεί εκ μέρους του ειδικού διαδόχου παρέμβαση και συμφωνήσουν οι αρχικοί διάδικοι, ο ειδικός διάδοχος μπορεί να υπεισέλθει στη θέση του μεταβιβάσαντος (άρθρο 85 ΚΠολΔ), ενώ αν ασκήσει μόνο παρέμβαση και δεν υπάρχει η προαναφερθείσα συμφωνία, ο παρεμβάς ειδικός διάδοχος ενεργεί μεν όλες τις διαδικαστικές πράξεις, αλλά προς το συμφέρον του δικαιοπαρόχου του αρχικού διαδίκου σύμφωνα με το άρθρο 82 ΚΠολΔ (ΑΠ 712/2013, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1430/2012, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1028/ 2010, ΕλλΔνη 2011. 790). (…) 

Με την υπό κρίση αγωγή η ενάγουσα εκθέτει ότι στα πλαίσια της δραστηριότητας της που είναι η εμπορία ειδών πληροφορικής, hardware & software, μηχανοργάνωσης και παροχής υπηρεσιών συντηρήσεως αυτών, είχε εμπορική συνεργασία με την εναγομένη ανώνυμη τραπεζική εταιρεία κατά την περίοδο από τις 18.11.2009 έως 30.01.2004. 

Ότι ειδικότερα με τις αναλυτικά εκτιθέμενες στην αγωγή συμβάσεις, των παραρτημάτων αυτών και προσαρτημάτων τους, ανέλαβε τη συντήρηση των μηχανημάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών και περιφερειακών μονάδων (HARDWARE) με τους ειδικότερους όρους που εκτίθενται στο δικόγραφο της αγωγής, την παροχή υπηρεσιών εγκατάστασης, ανάπτυξης και υλοποίησης του λογισμικού εφαρμογών (software) ………. ERP, την παροχή υπηρεσιών συντήρησης 10 αδειών χρήσης λογισμικού εφαρμογών …….., ιδιοκτησίας της εταιρείας…………., 10 αδειών χρήσης λογισμικού …………, 10 αδειών χρήσης της εφαρμογής …….. του λογισμικού ……….., 10 αδειών χρήσης της εφαρμογής EURO του λογισμικού…………, 10 αδειών χρήσης του λογισμικού συστήματος ……..ERP καθώς και του λογισμικού της βάσης δεδομένων συστήματος ………. 

Ότι σε εκτέλεση των συμβατικών της υποχρεώσεων έναντι της εναγομένης παρείχε τις σχετικές υπηρεσίες της, για τις οποίες εξέδωσε τα αντίστοιχα αναφερόμενα στο δικόγραφο της αγωγής εννέα (9) τιμολόγια παροχής υπηρεσιών επί πιστώσει, συνολικής αξίας, μετά του αναλογούντος ΦΠΑ 135.583,66 Ευρώ, εξοφλητέα εντός 10ημέρου από την έκδοση εκάστου τιμολογίου. Ότι καίτοι η εναγομένη αποδέχθηκε ανεπιφύλακτα τις υπηρεσίες της ενάγουσας της ουδέν ποσό από το ως άνω συνολικό της κατέβαλε. 

Με βάση τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά η ενάγουσα ζητεί, κατόπιν περιορισμού του αιτήματος της αγωγής από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, με καταχωρηθείσα στα πρακτικά (άρθρα 294, 295 § 1 και 297 ΚΠολΔ) δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…….. » και το δ.τ. «…….», ως ειδικής διαδόχου της εναγούσης, κατόπιν απορρόφησης των αποσχισθέντων κλάδων της α) παροχής υπηρεσιών διαχείρισης και επεξεργασίας δεδομένων, πληροφοριών και ηλεκτρονικών συναλλαγών για λογαριασμό τρίτων και β) εκπόνησης – παραγωγής, εφαρμογής, χρήσης και εκμετάλλευσης και κάθε τρόπο επισκευής και συντήρησης προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών, να αναγνωριστεί ότι η εναγομένη υποχρεούται να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 135.583,66 Ευρώ, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από τότε που έκαστο ποσό, όπως αυτά εκτίθενται αναλυτικά στην αγωγή, κατέστη απαιτητό, άλλως από την επίδοση της υπό κρίση αγωγής. (…). 

Ωστόσο, απαραδέκτως παρίσταται ως ανωτέρω η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «…………….. » και το δ.τ. «………», καθότι η τελευταία ως ειδική, και όχι ως καθολική ή οιονεί καθολική, διάδοχος της ενάγουσας δεν δύναται να συνεχίσει αυτοδικαίως στο όνομα της την εκκρεμή δίκη. Και τούτο διότι από το μετ’ επικλήσεως από την ανωτέρω εταιρεία υπ’ αριθ. …/2010 συμβολαιογραφικό έγγραφο σύμβασης απόσχισης της συμβολαιογράφου Αθηνών … σε συνδυασμό με το υπ’ αριθ. …/04.6.2010 ΦΕΚ του Τεύχους Α.Ε. και Ε.Π.Ε., αποδεικνύεται ότι έλαβε χώρα απόσχιση των κλάδων της ενάγουσας α) παροχής υπηρεσιών διαχείρισης και επεξεργασίας δεδομένων, πληροφοριών και ηλεκτρονικών συναλλαγών για λογαριασμό τρίτων και β) εκπόνησης – παραγωγής, εφαρμογής, χρήσης και εκμετάλλευσης και κάθε τρόπο επισκευής και συντήρησης προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών και απορρόφηση τους από την παριστάμενη ανώνυμη εταιρεία, με ταυτόχρονη μεταβίβαση των στοιχείων του ενεργητικού της εναγούσης, μεταξύ των οποίων και των ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων των πελατών της και όχι του συνόλου της περιουσίας της, χωρίς να ανατρέπει την ανωτέρω κρίση η αναφορά στο ως άνω συμβολαιογραφικό έγγραφο ως μεταβίβαση παθητικού του ποσού των 211.189 Ευρώ, που αφορά σε πρόβλεψη αποζημίωσης απόλυσης προσωπικού λόγω συνταξιοδότησης, και τούτο διότι δεν επήλθε η λύση της ενάγουσας, η οποία σε αντάλλαγμα για την ανωτέρω μεταβίβαση θα λάμβανε 146.000 νέες ανώνυμες μετοχές της ως άνω απορροφούσας εταιρείας. 

Συνεπώς, η παριστάμενη εν προκειμένω απορροφούσα εταιρεία δικαιούται μόνο να παρέμβει στην εκκρεμή δίκη, ως ειδική διάδοχος της ενάγουσας και όχι να υπεισέλθει στη δικονομική θέση της ενάγουσας, όπως συμβαίνει στις υπόλοιπες μορφές μετασχηματισμού εταιρειών που προβλέπονται από τον κ.ν. 2190/1920 και συγκεκριμένα στις περιπτώσεις της συγχώνευσης και της διάσπασης, όπου οι απορροφούσες και επωφελούμενες αντιστοίχως εταιρείες υπεισέρχονται ως οιονεί καθολικοί διάδοχοι στη θέση των απορροφούμενων ή διασπώμενων εταιρειών συνεχίζοντας τις εκκρεμείς δίκες (βλ. άρθρα 75 § 2 και 85 § 2 του κ.ν. 2190/1920). 

Επισημαίνεται δε ότι την ανωτέρω δικονομική θέση της απορροφούσας ειδικής διαδόχου εταιρείας δεν δύναται να μεταβάλουν τα συμβαλλόμενα μέρη με αντίθετη πρόβλεψη στον όρο 4 του προαναφερόμενου συμβολαιογραφικού εγγράφου (σ. 9), καθότι οι διατάξεις του άρθρου 225 του ΚΠολΔ είναι αναγκαστικού δικαίου και ως τέτοιες δεν επιδέχονται τροποποίησης με συμφωνία των μερών. Κατ’ επέκταση των ανωτέρω, η απορροφούσα εταιρεία δεν νομιμοποιείται να ενεργήσει στο όνομά της και για λογαριασμό της οποιαδήποτε διαδικαστική πράξη που σχετίζεται με τη διεξαγωγή και την πρόοδο της εκκρεμούς δίκης. Συνεπώς, οι διενεργούμενες από αυτήν πράξεις της παραστάσεως της δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της και της κατάθεσης προτάσεων, τυγχάνουν, κατά τα προαναφερόμενα στη μείζονα σκέψη, άκυρες, η δε ακυρότητα τους λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως. (…)

ΣΗΜΕΙΩΜΑ 

Σχετικά με την απόσχιση κλάδου Κλάδος μιας επιχείρησης θεωρείται το σύνολο των στοιχείων τα οποία συγκροτούν μια αυτόνομη οργανωτικά και λειτουργικά εκμετάλλευση σε διακριτό τομέα δραστηριότητας, ο οποίος ενυπάρχει στην δραστηριότητα της επιχείρησης αλλά δεν διακρίνεται από εξωτερική αυτοτέλεια. Η απόσχιση κλάδου είναι ένας εταιρικός μετασχηματισμός που ανήκει στους καταχρηστικούς μετασχηματισμούς σε αντίθεση με τους γνήσιους, καθόσον δεν ρυθμίζεται στο εταιρικό δίκαιο, ούτε αυτοτελώς ούτε είναι ενταγμένη σε κάποιον συγγενή μετασχηματισμό, όπως η διάσπαση. 

Αντικείμενο της απόσχισης μπορεί να είναι ομάδα περιουσίας, η οποία κατά την κρατούσα άποψη, που υιοθετείται και απο την σχολιαζόμενη απόφαση, μπορεί να αποτελείται από στοιχεία μόνο ενεργητικού (ΑΠ 736/2002 ΕλλΔνη 2002. 1661, Αντωνόπουλος , σ. 130 αριθ. 24, Χρυσάνθης , Δίκαιο ΑΕ σ. 2229 αριθ. 20) ενώ κατ’ άλλους μπορεί να αποτελείται και από στοιχεία παθητικού (Π. Παναγ ιώτου Η μεταβίβαση επιχείρησης και η ευθύνη για τα χρη της, Νομική Βιβλιοθήκη 2011. 404 επ.). 

Κατά την απόσχιση μεταβιβάζονται όλα τα περιουσιακά στοιχεία αυτοτελούς κλάδου της επιχείρησης. Ανάλογα με την επιθυμία των μερών, μπορεί να εισφέρονται σε υφιστάμενη ή νεοϊδρυόμενη εταιρεία κατά την απόσχιση και ασώματα (άϋλα) αγαθά, όπως πελατεία, επιχειρηματικά μυστικά, τεχνογνωσία κ.λπ. Η απόσχιση κλάδου ομοιάζει με τη διάσπαση αφού οδηγεί σε κατάτμηση της περιουσίας της εταιρίας, διαφέρει όμως: α) ως προς το γεγονός ότι η εταιρία που από την οποία αποκόπτεται ο κλάδος δεν λύνεται αλλά λαμβάνει, έναντι της εισφοράς του κλάδου, μετοχές της υφιστάμενης ή νεοϊδρυόμενης εταιρείας που τον απορροφά και β) ως προς το ότι η μεταβίβαση περιουσίας γίνεται με ειδική και όχι με καθολική διαδοχή. 

Η ευθεία ή αναλογική εφαρμογή των περί διασπάσεως διατάξεων του κ.ν. 2190/20 αποτέλεσε, στο παρελθόν, αντικείμενο αμφισβήτησης, η οποία λύθηκε με τη διάταξη της § 3 του άρθρου 4 του ν. 2166/1993, κατά ρητή νομοθετική επιταγή της οποίας στην απόσχιση κλάδου δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις για τη διάσπαση. Η απόσχιση κλάδου ως μετασχηματισμός ορθότερο είναι να θεωρείται υπό ευρεία έννοια αναδιάρθρωση, γιατί δεν επιτυγχάνεται με μέσα του εταιρικού αλλά του κοινού δικαίου (βλ. Ε. Περράκη, Το Δίκαιο της Ανώνυμης Εταιρίας, 2004, τόμος 8, σ. 35). 

Κατά συνέπεια η μεταβίβαση του κλάδου δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με μιά καθολική πράξη (uno actu) δυνάμει της οποίας επέρχεται καθολική διαδοχή αλλά η υλοποίηση της απαιτείται να γίνει μέσα από τις προβλεπόμενες από το δίκαιο πράξεις μεταβίβασης για κάθε στοιχείο χωριστά με τις διατυπώσεις της ειδικής διαδοχής (ΑΠ 1408/ 2008 σε ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 736/2002 ΕΕΝ 2003. 495 ΕΕμπΔ 2003. 351, ΑΠ 1154/1998, ΕλλΔνη 1998. 1572, ΕφΑθ 6020/2011 σε ΝΟΜΟΣ, ΕφΘρ 484/1995 Αρμ 1997. 67, ΕπισκΕμπΔικ 1995. 824, ΣτΕ 2154/1993 ΔΦΝ 1993. 1617, Σ. Μούζουλα σε Ε. Περάκη – Το Δίκαιο των Α.Ε., -Μετασχηματισμοί Εταιρειών – 8ος τόμος -Β’ έκδοση σ. 35, Ν. Φράγκος , Απόσχιση κλάδου, Νομική Βιβλιοθήκη, 2012. 2 επ., 31 επ., Β. Αντωνόπουλο Δίκαιο Α.Ε. & Ε.Π.Ε., σ. 128, Ν. Ρόκας Εμπορικές Εταιρίες, 6η έκδοση, σ. 472 επ., Θ. Λιακόπουλο, Απόσπαση κλάδου επιχείρησης και διάσπαση ανωνύμων εταιρειών σε ΕΕμπΔ 1992. 328, Π. Παναγιώτου Η μεταβίβαση επιχείρησης και η ευθύνη για τα χρέη της, Νομική Βιβλιοθήκη 2011. 403 επ. ΝΣΚ 36/2013, ΝΣΚ 497/2008, ΝΣΚ 122/2007). 

Η ειδική διαδοχή προκύπτει από το γεγονός ότι κατά την απόσχιση κλάδου δεν γίνεται μεταβίβαση περιουσίας ως συνόλου (ενεργητικό και παθητικό), αλλά μεταβίβαση στοιχείων ενεργητικού και παθητικού. 

Εξαιρετικά, είναι δυνατή η καθολική διαδοχή στις περιπτώσεις απόσχισης κλάδου, όταν υπάρχει ειδική νομοθετική πρόβλεψη, όπως στις ακόλουθες περιπτώσεις νόμων: 

  • Ν. 2919/2001 (ΦΕΚ 128Α/25.6.2001) Σύνδεση έρευνας και τεχνολογίας με την παραγωγή και άλλες διατάξεις, όπου στο άρθρο 15 προβλέπεται η απόσχιση από την ΕΤΒΑ ΑΕ του κλάδου Βιομηχανικών περιοχών και η εισφορά του σε λειτουργούσα ή νεοϊδρυόμενη εταιρεία με καθολική διαδοχή. 
  • Ν 3965/2011 (ΦΕΚ 113Α/18.5.2011) Αναμόρφωση πλαισίου λειτουργίας Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών, σύσταση Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας και άλλες διατάξεις, όπου στο άρθρο 3 προβλέπεται η απόσχιση του κλάδου εμπορικών δραστηριοτήτων του Ταμείου και η εισφορά του σε ιδρυόμενη ΑΕ με καθολική διαδοχή σε όλα τα δικαιώματα και υποχρεώσεις του Ταμείου σχετικά με τον κλάδο. 
  • N. 4001/2011 (ΦΕΚ 179 Α/22.08.2011) Για τη λειτουργία Ενεργειακών Αγορών Ηλεκτρισμού και Φυσικού Αερίου, για Έρευνα, Παραγωγή και δίκτυα μεταφοράς Υδρογονανθράκων και άλλες ρυθμίσεις, όπου στο άρθρο 98 προβλέπεται η απόσχιση του κλάδου της Γενικής Διεύθυνσης Μεταφοράς της ΔΕΗ και η εισφορά του στη θυγατρική της εταιρεία με την επωνυμία «Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) ΑΕ» με καθολική διαδοχή. 
  • Ο αυτός νόμος 4001/2011 στο άρθρο 80Α προβλέπει την απόσχιση των κλάδων Διανομής ή Προμήθειας των ΔΕΠΑ ΑΕ και των υφισταμένων ΕΠΑ Αττικής, Θεσσαλίας και Θεσσαλονίκης και την εισφορά τους, κατά τη διακριτική τους ευχέρεια, εναλλακτικά, είτε του κλάδου Διανομής είτε του κλάδου Προμήθειας καθεμιάς από αυτές, σε νέα ΕΔΑ ή νέα ΕΠΑ, με καθολική διαδοχή. 
  • Ν. 4038/2012 (ΦΕΚ Α 14/02.02.2012) Επείγουσες ρυθμίσεις που αφορούν την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015, όπου στο άρθρο 19 προβλέπεται η απόσχιση του κλάδου πιστοποίησης και εργαστηρίων της ΕΛΟΤ Α.Ε και η εισφορά του στην ΕΒΕΤΑΜ Α.Ε με καθολική διαδοχή. 

Η απόσχιση κλάδου διέπεται από τις διατάξεις των άρθρων 1-4 του ν 2166/93 και άρθρου 7 του νδ 1297/72, όπως οι νόμοι αυτοί τροποποιηθέντες ισχύουν σήμερα. 

Στην απόσχιση εφαρμόζεται η διάταξη του άρθρου 479 ΑΚ (ΑΠ 736/2002 ΕΕΝ 2003. 495 ΕΕμπΔ 2003. 351, ΑΠ 1154/1998, ΕφΑθ 6020/2011, ΣτΕ 2154/1993 ΔΦΝ 1993. 1617, Π. Παναγιώτου, Η μεταβίβαση επιχείρησης και η ευθύνη για τα χρέη της, Νομική Βιβλιοθήκη 2011. 403 επ.).

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ

Δικηγόρος, Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια